Pizza z patelni — szybciej niż dowóz, taniej niż promocja i zawsze trafiona w mój smak.

Czasem człowiek ma ochotę na coś „wow”, ale lodówka mówi „zrób sama, kochana”. No to zrobiłam. I wyszło tak dobre, że aż szkoda, że nikt nie widział mojej miny, kiedy pierwszy kęs wylądował na talerzu… znaczy, w buzi. Przepis jest prosty - zapraszam.

Podstawę robię z:

• serka wiejskiego zblendowanego z 2 jajkami,

• łyżką błonnika bambusowego,

• szczyptą soli, pieprzu

• i moją ukochaną mieszanką – suszone pomidory z bazylią.

Wszystko mieszasz, wylewasz na patelnię i smażysz na wolnym ogniu z obu stron, aż będzie wyglądało jak spód do pizzy, ale bez całego tego wyrabiania, rośnięcia i innych cudów.

Potem już tylko:

• smarujesz sosem pomidorowym,

• kładziesz szynkę,

• posypujesz startym serem,

• przykrywasz i czekasz, aż się rozpuści.

I gotowe. Pizza z patelni, wersja „jestem głodna teraz”. Bez poczucia winy. Bez drożdży. I bez czekania. Jak chcesz - zapisz przepis, bo to ten typ ratunku, który przydaje się częściej niż „mam coś w zamrażarce”.